studiereis 2

Maandagmorgen, Nog vóór 6 uur ben ik al 3 keer wakker geworden. Vreemd bed, vreemde geluiden en niemand naast me. Ik ben zielsgelukkig met mijn privébadkamer en mijn ruime bed. Maar mijn hoofd zit vol met vage beelden over he het vandaag zal verlopen. Zodra ik de Sara en Nicolas hoor denk ik; oke ik mag eruit. Ik kan met de familie ontbijten en daarna gaat iedereen weg. Ik blijf in het lege huis achter want het is te vroeg om weg te gaan. Zó raar. Ik maak nog een kop koffie voor mezelf en neem nog een keer alle papieren door. Daarna weg. Eddie had uitgebreid vertelt hoe ik moest lopen. Maar alles lijkt hier op elkaar en na 3 scheve roundabouts zit ik nog steeds op St, Stephansroad, Uiteindelijk kom ik natuurlijk wel waar ik moet wezen, maar héél anders als bedoeld! Dankzij mijn uitstekende conditie kom ik als eerste aan bij Pelgrims. Er zijn deze week maar 9 studenten; allemaal uit Nederland, waarvan 7 uit Nieuwerkerk aan den IJssel. Dat is toch niet te geloven? Ik onderdruk mijn teleurstelling over het gemis van Japanners Chinezen Fransen of leuke Zweden. De teachers zijn allemaal héél engels. Compleet met bijpassende kledij en vormelijkheid. Maar vriendelijk en streng. We mogen géén nederlands meer praten. Alleen engels. Tegen iedereen. Okay dan. (die zin is dus maar voor de helft acceptabel) We worden volgestopt met koffie en uitleg over de course en dan gaat het beginnen. We doen spelletjes, liedjes, voordrachtjes, stellen vragen en maken rare uitglijders in de taal. Na een paar uur denk ik niet meer aan wat ik allemaal fout zou kunnen doen. Ik klets maar een eind in de richting. Tussen de middag ga ik met Ineke en twee leuke meiden uit 't Harde lunchen in een echte pub, bestellen bij de bar, grote pints om ons heen. De waitress kende iemand die ook iemand kent die nederlands spreekt en wist er na afloop "tot ziens" uit te gooien. Echt niet! Ik wil elke keer ergens anders heen! 's Middags is een redelijke voortzetting van de ochtend. Spelletjes, liedjes en handige tips voor in de klas. Sandra, onze teacher, is geduldig en kundig. Ondertussen is het gaan regenen. Daardoor loopt onze tour door Canterbury aan het einde van de dag heel anders dan gehoopt. Het is koud en nat buiten en vroeg donker. De gids weet heel veel en vertelt boeiend, Maar na een paar zinnen over de romeinen raakte mijn belangstelling al zoek. Mijn hoofd zat al te vol met allerlei info. Toen de tour klaar was, moest ik nog 20 minuten lopen naar mijn gastadres. En ik had net een ghost-story achter mijn kiezen over Cook Nelly die jacht maakt op onschuldige toeristen. De gids bood aan me een stukje in de goede richting te lopen; easy. Nou, toen was ik dus de weg kwijt. Had ik nou maar gewoon dezelfde weg teruggelopen. Ik kreeg al visioenen van het politiebureau, mopperende gastouders die me moesten ophalen en zo, toen ik een echtpaar in gala zag lopen. Nou, in gala pleegt niemend zomaar een moord, zonde van je mooie jurk. Dus ik heb de weg gevraags en vervolgens hebben zij me met de auto afgezet in de straat waar ik moest zijn. HOW NICE THE ENGLISH ARE. Hoera! Net op tijd voor de spagetti bolognese van Eddie en een warm drankje. Heerlijk opwarmen en even spelen met Sara en Nicolas. Nu nog alles even op de computer zetten en mijn dag kan niet meer stuk. Zo gaat ie goed. Voor straks iedereen welterusten en tot morgen.