studiereis 6

Weer een nieuwe dag in Canterbury. Ik sta al om 6 uur onder de douche en ontbijt samen met Nicolas en Sara. Nog net op tijd de family samen op de foto kunnen zetten. Teresa moet heel vroeg weg met de auto en Eddie moet de kinderen lopend naar vrienden brengen voordat hij naar zijn werk gaat. Om kwart voor 8 zijn ze allemaal al uitgevlogen en zit ik met een halfvolle koffer en de laptop bij het bureau. Snel flans ik een liedje in elkaar voor Sandra onze teacher. Zitten er geen foutjes in de tekst? Ik mag natuurlijk geen flaters slaan in de grammatica van dit lied! Dan zou de cursus wel erg onsuccesvol zijn geweest en daar zingen we nu juist over. Ik maak net nog snel wat foto’s van het huis als de taxi al voorrijdt. De chauffeur vertelt dat hij vandaag 39 jaar getrouwd is en het gaat vieren met een etentje in de pub. Ineens wil ik ook naar huis. Misschien kan Ton niet thuiskomen vanwege stakingen op Frankfurt-airport. Daar wil ik niet aan denken, en al helemaal niet aan die vlucht van mezelf in dat hoppertje. Eenmaal bij Pelgrims sleur ik met veel moeite mijn koffer naar boven. Boardingtickets uitprinten; het lied voor Sandra had ik al aan iedereen gemaild. Om 9 uur gaan we in razend tempo aan de slag. Weer vocabulair en woordspelletjes. Ineke en ik moeten de “warming-up” doen. Ik had een spelletje bedacht om voornamen goed te kunnen onthouden. Je moet dan je voorletter koppelen aan iets wat je zou kunnen zijn b.v. met de S; smart, silly, social, sexy, stupid, sneecky of simple. Eén van die deugden voeg je dan bij je naam. Waarbij Sandra uitriep dat ze defenitly voor “sexy” zou gaan. Omdat de meisjes van ’t Harde al om 13.00 uur moesten vertrekken begonnen we met hun presentatie. Karin maakt overal foto’s van en zet ze later op CDtje. Na de eerste presentatie hadden we een korte pauze. De sfeer was anders dan op de andere dagen; iedereen was super-ontspannen en verbaasd over hoe snel de week is omgevlogen. Na de korte break, werden de diploma’s al uitgereikt, groepsfoto’s gemaakt en zongen we het bedanklied voor Sandra en natuurlijk ons afscheidscadeau, een set prentenboeken. Alinda en Monique moesten weg. Die meiden ga ik zeker missen! In gedacht zie ik ze thuiskomen met allebei zo’n enorme toaster voor 4 boterhammen in hun koffer. Onze andere presentaties verliepen vlot. Sandra was tevreden en iedereen blij! Als afsluiting wilden alle Nieuwerkerkse dames nog lekker met elkaar eten. Dus doken we om de hoek Thomas Becket (pub) in. Die middag wilde iedereen verder nog iets anders doen om de tijd te overbruggen totdat de taxi ons zou komen halen. Ineke, Marissa en ik gingen shoppen. Onderweg bleek dat ik de familie van Marissa ken! Dat gaf gezellige gespreksstof! De middag vloog om. Het werd trouwens prachtig weer (jaja toen wel). Centerbury stroomde helemaal vol met koopjesmensen. Blijkbaar gooien Engelsen bij de eerste zonnestraal direct hun jas uit! En ik al zag heel veel erg blote (witte) benen. En wij liepen in onze winterjas want we hadden niks anders! Het krioelde van de studenten van de universiteit (hebben die geen les op vrijdagmiddag?) en er waren straatzangers. Dit was een prima afsluiting van een lange leuke week studeren. Toen ik uiteindelijk met mijn diploma veilig in mijn koffer, achterin het taxibusje een beetje zat terug te denken, kon ik niet anders zeggen dan; het was de moeite waard! Ineke heeft me weer heel slim afgeleid van de angst voor het vliegen, want ik was best gespannen (nu wist ik van tevoren hoe klein dat toestelletje was) Superlief van haar. Als verrassing stonden op Zestienhoven ook haar kinderen te wachten, naast onze mannen; dat had ze niet verwacht! Nu ben ik weer heerlijk thuis. De “reünie” van de Centerbury-girls zit al gepland in mijn hoofd en ik verheug me op de eerste Engelse lessen in mijn eigen klas! Het was leuk om jullie op de hoogte te houden; bedankt iedereen voor de leuke reacties! Bij deze is mijn studiereis Centerbury history!