New York dag 3

New York dag 3
NewYorkers zijn bijzondere mensen; ze hebben een overdreven gevoel voor drama. In de paar daagjes dat ik hier ben ondervond ik dat vooral bij bedienend personeel. Zo hadden we Chris bij Build-your-own-burger, die helemaal lyrisch deed over zijn pruttelpotje koffie; wat vervolgens meer op slappe thee leek dan op lekkere koffie. We hadden Mike in Planet Hollywood die helemaal stralend aangaf dat we álles maar dan ook álles aan hem konden vragen en vervolgens een half uur wegbleef, en daarna zichzelf voor de 2de keer breedlachend voorstelde aan ons. En we hadden Melissa bij "200" die Ton ongevraagd nog een biertje kwam brengen en het vervolgens doodleuk op de rekening zette. Maar over het algemeen zijn NewYorkers héél vriendelijk en behulpzaam. Zo worden we op straat zomaar aangesproken of we hulp nodig hebben. Maar misschien komt dat wel door onze wanhopige uitstraling. Regelmatig weten de weg of de juiste metro-ingang niet en worden we dus herkent als "toeristen". Geeft niks. Vaak kunnen we best wat tips gebruiken. Zo ook vanmorgen. We wilden Ground Zero bezoeken en daarna naar het Museum of Modern Art (MoMa)vanwege de regen. Allebei erg de moeite waard. Bij deze evenementen is er een hele grote, bijna hysterische vorm van security. Bij Ground Zero werden we gescand en gefouilleerd en ik heb mijn (gratis) kaartje zéker wel 12 keer moeten laten zien.Hans kwam niet eens door de controles heen vanwege een klein onschuldig zwitsers zakmes. Alsof je met een mini-mesje nóg een wolkenkrabber wil neerhalen. Het regende trouwens pijpenstelen dus Ground Zero was lekker toepasselijk héél treurig. Daarna wilden we wat vrolijkers; moderne kunst bekijken in het MoMa. In het MoMa hebben we rondgestuind en kwamen we ogen tekort! Ongelofelijk wat sommige kunstenaars in elkaar flansen en het vervolgens "kunst" noemen. Om je slap te lachen. Maar er waren ook werkelijk mooie dingen. Voor het eerst heb ik verschillende doeken van Vincent van Gogh, Monet, Matisse en Picasso van heel dichtbij bewonderd. En ik was helemaal weg van de fotografie van Cindy Sherman; die fotografeert haar hele leven zichzelf in allerlei verschillende gedaantes. Heel bijzonder, maar je wordt er niet echt heel blij van. Daarom verzonnen we weer wat leukers; shoppen bij Bloomingdales! Yeah! Eerst hebben we daar gelunchd in "the Box", wat qua ruimte wel een heel toepasselijke naam was. Je zat bijna op schoot bij de andere klanten. Wel lekker gegeten trouwens. In Bloomingdales heb ik een aandenken aan New York gekocht (of liever gezegd; Ton laten kopen). Een "big apple" van Pandora met een mini gouden wormpje erin. Past goed bij mijn koffer.Ik ben superblij met mijn nieuwe aanwinst! En het leukste moest nog komen....We gingen naar de NewYorkYankees! Er lagen kaartjes voor ons klaar in het stadion. Dat was prima geregeld! Alleen kwam Hans dáár weer niet binnen omdat hij een Ipad bij zich had; tégen de regels. Jaja, met een Ipad en een zwitsers mes kom overal, maar niet in de USA! De vice-president van de Yankees moest beslissen over dit enorme probleem! Gelukkig mochten we toch gewoon de wedstrijd meemaken! Wat een evenement! Fantastisch. De Yankees bakten er niet veel van; ze verloren met 5-0 van de Oriols, maar wij hadden de tijd van ons leven. We hadden geweldige plaatsen; achter de catcher! Het was droog en de stoeltjes lekker zacht en ruim. Er was bediening op je plek! Er was muziek en constante uitzending op een groot flatscreen. De stand, reclames, grapjes, quizvragen en beelden van het publiek werden getoond. Hartstikke leuk. Ik had het nog druk met kijken naar het scherm en het volgen van de wedstrijd, maar het was echt een feest! Geen probleem dat de Yankees verloren, wij hadden het geweldig. En daarna met honderden mensen de metro weer in was óók een belevenis. Uiteindelijk waren we 's avonds net voor middernacht weer "thuis" (gek he? maar de hotelkamer voelt al zo vertrouwd). Weer een enerverende dag in deze overweldigende stad. Wordt vervolgd.